هر بار که من و پروانه
جلوی آینه می رویم
و همدیگر را می بوسیم
یکی چون من، یکی مثل پروانه
به آغوش هم می روند در آینه
و همدیگر را می بوسند
بی آنکه بدانند چه طعمی می دهد بوسه
بی آنکه وجود داشته باشند
من و همسرم
خیلی غمگین می شویم
شاعر: بیژن نجدی
درباره این سایت